دژ ملکان (دزاسدخان)

این دژ مستحکم و وسیع مشرف بر دشت مخملی و سرسبز دوهزاروپانصد کیلومترمربعی اندیکای خوزستان واقع شده و باز مانده ای از دوره ساسانیان میباشد.
این بنای تاریخی به دلیل دارا بودن امکانات(قلعه خوانین-قلعه بی بی ها-دالان ها-اتاق ها-آب انبار و چشمه ها- زندان -برج نگهبانی و .....) صعب العبور بودن و موقعیت استراتژیک مقر حکومت خوانین بختیاری بود.
در دوران اتابکان لر این قلعه مقر حکومتی اتابکان بوده و پس از انقراض اتابکان در زمان شاه طهماسب صفوی خانواده ای از طایفه استرکی با رهبری میرتاجمیرخان بهرامسری استرکی دورکی و سپس میر جهانگیر خان و پسرش میرخلیل خان استرکی از ابتدا حکومت صفویه سال ۹۰۷ هجری قمری ۸۸۰ هجری شمسی که مقر حکومتی آنها در بنه وار در پنج کیلومتری این قلعه بود از این قلعه برای حکومت خود استفاده میکردند .
بعد از حکومت صفویه و با به قدرت رسیدن ایل چهار لنگ این قلعه در اختیار خوانین خواجه موگویی چهار لنگ قرار گرفت
و بعد از درگیری و جنگ های قبیله ای بین دو ایل چهار لنگ و هفت لنگ به تصرف ایل هفت لنگ ها طایفه بهداروند در امد که بعدها نسل به نسل در زمان فتحعلی شاه قاجار به دست اسدخان بهداروند افتاد ؛ بعد از جنگ کلنچی که میان شاه قاجار و بختیاری ها به فرماندهی اسدخان بهداروند رخ داده بود
اسدخان بهداروند به دربار قاجار احضار گردید و همراه با شاهزاده محمدعلی میرزا به تهران رفت بعد از رفتن خان بهداروند به تهران ؛پسر عمویش داوود خان با نیرنگ همراه با خدعه وارد قلعه شد و از بازگشت اسدخان به قلعه جلوگیری کرد.اسد خان بهداروند نیز که نمی خواست که جنگ و خونریزی و برادر کشی شود به شیراز مهاجرت کرد.
بعد از مدتی جعفرقلی خان بهداروند پسر اسدخان بر داوود خان غلبه میکند و مجددا دژ را به تسخیر خانواده خود در می اورد
در سال ۱۲۱۵هجری شمسی در جنگ منار
که درگیری بین دو طایفه بهداروند و دورکی بر سر به قدرت رسیدن و ایلخانی باب هفت لنگ بود ؛ جعفرقلی خان دورکی کشته شد. در همین جنگ بی بی ماه پری همسر کیخا ادینعلی بامدی که از سرداران ایل دورکی بود مورد تعقیب سواران بهداروند قرار گرفته بود به دلیل اینکه به اسارت گرفته نشود خود را از قله منار پایین انداخت و آسمانی شد.

بعد از گذشت چند سال با سیاست و فرماندهی کیخا آدینعلی بامدی دورکی و فرزندانش معثیم خان و کریمعلی خان طبق یک نقشه از قبل تعیین شده و بدون جنگ و خونریزی و به تلافی و خون خواهی خان دورکی و همسرش قلعه دز را به تصرف طایفه بامدی و ایل دورکی در می اورد، که هم اکنون این قلعه در اختیار نوادگان کیخا ادینعلی دورکی و تیره درویش آدمی ایل بامدی میباشد.